Kahverengi erimiş alümina, korindon olarak da bilinir, yüksek sıcaklıktaki bir elektrikli fırında indirgeme yoluyla elde edilir. Ana hammadde boksittir ve daha sonra antrasit ve demir talaşı gibi diğer yardımcı malzemeler eklenir. Bitmiş kahverengi erimiş alüminanın ana bileşeni, %75 ila %95 arasında değişen bir içeriğe sahip alümina ve az miktarda Fe, Si, Ti vb. diğer bileşenlerdir.
Kahverengi erimiş alüminanın fiziksel özellikleriyle ilgili olarak, ana giriş yoğunluğudur. Genel olarak konuşursak, bir yoğunluğu biliyoruz, ancak kahverengi erimiş alüminanın iki yoğunluğu vardır: biri yığın yoğunluğu, diğeri yığın yoğunluğudur. Peki bu ikisi nedir? Fark nedir?
Kahverengi erimiş alüminanın yığın yoğunluğu:
Kahverengi erimiş alüminanın dökme yoğunluğu 1,53~1,99g/cm3’tür.
Yığın yoğunluğu, hiçbir şey hariç tutulmadan bir kaba paketlenmiş maddenin kütlesidir. Bu nedenle, kahverengi korindonun paketleme yoğunluğu aşındırıcının parçacık boyutu, parçacık boyutu bileşimi, çeşitliliği, parçacık şekli vb. gibi birçok faktörle ilişkilidir. Yığın yoğunluğu yüksektir.
Kahverengi korindonun parçacık yoğunluğu:
Kahverengi korindonun tanecik yoğunluğu 3,95~4,0g/cm3’tür.
Parçacık yoğunluğuna gerçek yoğunluk da denir, bu genellikle anladığımız yoğunluktur, yani yoğun bir durumda birim hacim başına düşen madde kütlesidir (yani gözenekler hariç hacim). Bu sırada, aşındırıcı parçacık boyutu ne kadar ince olursa ölçülen parçacık yoğunluğu değeri o kadar doğrudur.