คุณภาพการทำความสะอาดพื้นผิวหลังการพ่นทราย:
(1) Sa1 – ระดับการทำความสะอาดด้วยการแปรงด้วยมือ (หรือระดับการทำความสะอาด) มาตรฐานทางเทคนิคในการบำบัดระดับ Sa1: พื้นผิวของชิ้นงานไม่ควรมีน้ำมัน จารบี ตะกรันออกไซด์ที่เหลือ จุดสนิม และสีที่ตกค้างและสิ่งสกปรกอื่นๆ ที่มองเห็นได้ หลังจากการบำบัด จุดโลหะจำนวนมากปรากฏบนพื้นผิวที่กระจายสม่ำเสมอ
(2) Sa2 – มาตรฐานทางเทคนิคสำหรับระดับการทำความสะอาดทั่วไป (หรือระดับอุตสาหกรรม) การบำบัดระดับ Sa2: พื้นผิวของชิ้นงานไม่ควรมีน้ำมัน จารบี สิ่งสกปรก ตะกรันออกไซด์ ผิวสนิม สี ออกไซด์ การกัดกร่อน และสารแปลกปลอมอื่นๆ (ยกเว้นข้อบกพร่อง) แต่จุดบกพร่องจำกัดอยู่ที่ไม่เกิน 33% ของพื้นผิวต่อตารางเมตร ซึ่งอาจรวมถึง: เงาเล็กน้อย การเปลี่ยนสีเล็กน้อยจำนวนเล็กน้อยที่เกิดจากข้อบกพร่องและสนิม ตะกรันออกไซด์และข้อบกพร่องของสี หากมีรอยบุบบนพื้นผิวเดิมของชิ้นงาน สนิมเล็กน้อยและสีจะยังคงอยู่ที่ด้านล่างของรอยบุบ
(3) Sa2.5 – ระดับการทำความสะอาดเกือบขาว (หรือระดับสีขาว) ระดับ Sa2.5 มักใช้ในอุตสาหกรรมและสามารถใช้เป็นระดับการยอมรับข้อกำหนดทางเทคนิคและมาตรฐาน มาตรฐานทางเทคนิคสำหรับการบำบัดระดับ Sa2.5: เหมือนกับครึ่งแรกของข้อกำหนด Sa2 แต่ข้อบกพร่องถูกจำกัดไว้ไม่เกิน 5% ของพื้นผิวต่อตารางเมตร ซึ่งอาจรวมถึง: เงาเล็กน้อย การเปลี่ยนสีเล็กน้อยจำนวนเล็กน้อยที่เกิดจากข้อบกพร่องและสนิม ข้อบกพร่องของตะกรันออกไซด์และสี
(4) Sa3 – เกรดการทำความสะอาดสีขาว (หรือเกรดสีขาว) เกรด Sa3 เป็นเกรดการบำบัดขั้นสูงในอุตสาหกรรม พื้นผิวของเหล็กที่ทำความสะอาดแล้วมีสีเทาเงินสม่ำเสมออย่างสมบูรณ์โดยมีความหยาบของพื้นผิวบางอย่างเพื่อปรับปรุงความสามารถในการยึดเกาะของชั้น มาตรฐานทางเทคนิคสำหรับการบำบัดระดับ Sa3: เหมือนกับระดับ Sa2.5 แต่ต้องไม่มีเงา ข้อบกพร่อง สนิม ฯลฯ 5% พื้นผิวของชิ้นงานที่ผ่านการขัดด้วยเครื่องขัดแบบช็อตพีนนิ่งเป็นโลหะ แต่เนื่องจากพื้นผิวเป็นทรงกลม ส่วนที่เบาจึงหักเหแสงและชิ้นงานมีเอฟเฟกต์ด้าน (โดยทั่วไปประมาณ 30 นาที) หลังจากขัดด้วยเครื่องขัดแบบช็อตพีนนิ่ง พื้นผิวของชิ้นงานจะถูกวาดโดยไม่ถูกทำลาย และชิ้นส่วนพื้นผิวจะเพิ่มขึ้นความหยาบของพื้นผิว
(1) บทบาทของความหยาบของพื้นผิว: เพิ่มพื้นที่การยึดเกาะจริงระหว่างการเคลือบและพื้นผิวชิ้นงาน ปรับปรุงการยึดเกาะของการเคลือบ การเคลือบจะสร้างความเครียดภายในจำนวนมากในระหว่างกระบวนการบ่ม การมีอยู่ของความหยาบสามารถขจัดความเข้มข้นของความเครียดในการเคลือบ ป้องกันไม่ให้การเคลือบแตกร้าว การมีอยู่ของความหยาบของพื้นผิวสามารถรับน้ำหนักของส่วนหนึ่งของการเคลือบได้ ซึ่งเอื้อต่อการกำจัดปรากฏการณ์ของการหย่อนคล้อย และบทบาทนี้ชัดเจนโดยเฉพาะสำหรับพื้นผิวของการเคลือบแนวตั้ง
(2) ปัจจัยที่มีผลต่อความหยาบ: ขนาดของอนุภาค ความแข็ง รูปร่างของอนุภาค ความแข็งของวัสดุของชิ้นงานเอง แรงดันและความเสถียรของอากาศอัด ระยะห่างและมุมระหว่างหัวฉีดและพื้นผิวของชิ้นงาน
(3) ปัญหาหลายประการที่เกี่ยวข้องกับความหยาบของพื้นผิว: เวลาในการทำความสะอาดและขนาดความหยาบของพื้นผิวแทบไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับมุมระหว่างหัวฉีดและพื้นผิวที่จะส่งผลต่อความหยาบของพื้นผิว แต่การเปลี่ยนแปลงระหว่าง 45o~90o นั้นไม่ชัดเจน การทำความสะอาดพื้นผิวด้วยอนุภาคขนาดใหญ่ของสารกัดกร่อนสามารถปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานได้ แต่จะทำให้ความหยาบของพื้นผิวสูงขึ้น การศึกษาวิจัยแสดงให้เห็นว่าสารกัดกร่อนที่มีขนาดอนุภาคมากกว่า 1.2 มม. ทำให้ค่าความหยาบสูง การทำความสะอาดพื้นผิวที่หยาบซ้ำด้วยสารกัดกร่อนเม็ดเล็กสามารถลดความหยาบของพื้นผิวให้เหลือค่าที่กำหนดได้
(1) Sa1 – ระดับการทำความสะอาดด้วยการแปรงด้วยมือ (หรือระดับการทำความสะอาด) มาตรฐานทางเทคนิคในการบำบัดระดับ Sa1: พื้นผิวของชิ้นงานไม่ควรมีน้ำมัน จารบี ตะกรันออกไซด์ที่เหลือ จุดสนิม และสีที่ตกค้างและสิ่งสกปรกอื่นๆ ที่มองเห็นได้ หลังจากการบำบัด จุดโลหะจำนวนมากปรากฏบนพื้นผิวที่กระจายสม่ำเสมอ
(2) Sa2 – มาตรฐานทางเทคนิคสำหรับระดับการทำความสะอาดทั่วไป (หรือระดับอุตสาหกรรม) การบำบัดระดับ Sa2: พื้นผิวของชิ้นงานไม่ควรมีน้ำมัน จารบี สิ่งสกปรก ตะกรันออกไซด์ ผิวสนิม สี ออกไซด์ การกัดกร่อน และสารแปลกปลอมอื่นๆ (ยกเว้นข้อบกพร่อง) แต่จุดบกพร่องจำกัดอยู่ที่ไม่เกิน 33% ของพื้นผิวต่อตารางเมตร ซึ่งอาจรวมถึง: เงาเล็กน้อย การเปลี่ยนสีเล็กน้อยจำนวนเล็กน้อยที่เกิดจากข้อบกพร่องและสนิม ตะกรันออกไซด์และข้อบกพร่องของสี หากมีรอยบุบบนพื้นผิวเดิมของชิ้นงาน สนิมเล็กน้อยและสีจะยังคงอยู่ที่ด้านล่างของรอยบุบ
(3) Sa2.5 – ระดับการทำความสะอาดเกือบขาว (หรือระดับสีขาว) ระดับ Sa2.5 มักใช้ในอุตสาหกรรมและสามารถใช้เป็นระดับการยอมรับข้อกำหนดทางเทคนิคและมาตรฐาน มาตรฐานทางเทคนิคสำหรับการบำบัดระดับ Sa2.5: เหมือนกับครึ่งแรกของข้อกำหนด Sa2 แต่ข้อบกพร่องถูกจำกัดไว้ไม่เกิน 5% ของพื้นผิวต่อตารางเมตร ซึ่งอาจรวมถึง: เงาเล็กน้อย การเปลี่ยนสีเล็กน้อยจำนวนเล็กน้อยที่เกิดจากข้อบกพร่องและสนิม ข้อบกพร่องของตะกรันออกไซด์และสี
(4) Sa3 – เกรดการทำความสะอาดสีขาว (หรือเกรดสีขาว) เกรด Sa3 เป็นเกรดการบำบัดขั้นสูงในอุตสาหกรรม พื้นผิวของเหล็กที่ทำความสะอาดแล้วมีสีเทาเงินสม่ำเสมออย่างสมบูรณ์โดยมีความหยาบของพื้นผิวบางอย่างเพื่อปรับปรุงความสามารถในการยึดเกาะของชั้น มาตรฐานทางเทคนิคสำหรับการบำบัดระดับ Sa3: เหมือนกับระดับ Sa2.5 แต่ต้องไม่มีเงา ข้อบกพร่อง สนิม ฯลฯ 5% พื้นผิวของชิ้นงานที่ผ่านการขัดด้วยเครื่องขัดแบบช็อตพีนนิ่งเป็นโลหะ แต่เนื่องจากพื้นผิวเป็นทรงกลม ส่วนที่เบาจึงหักเหแสงและชิ้นงานมีเอฟเฟกต์ด้าน (โดยทั่วไปประมาณ 30 นาที) หลังจากขัดด้วยเครื่องขัดแบบช็อตพีนนิ่ง พื้นผิวของชิ้นงานจะถูกวาดโดยไม่ถูกทำลาย และชิ้นส่วนพื้นผิวจะเพิ่มขึ้นความหยาบของพื้นผิว
(1) บทบาทของความหยาบของพื้นผิว: เพิ่มพื้นที่การยึดเกาะจริงระหว่างการเคลือบและพื้นผิวชิ้นงาน ปรับปรุงการยึดเกาะของการเคลือบ การเคลือบจะสร้างความเครียดภายในจำนวนมากในระหว่างกระบวนการบ่ม การมีอยู่ของความหยาบสามารถขจัดความเข้มข้นของความเครียดในการเคลือบ ป้องกันไม่ให้การเคลือบแตกร้าว การมีอยู่ของความหยาบของพื้นผิวสามารถรับน้ำหนักของส่วนหนึ่งของการเคลือบได้ ซึ่งเอื้อต่อการกำจัดปรากฏการณ์ของการหย่อนคล้อย และบทบาทนี้ชัดเจนโดยเฉพาะสำหรับพื้นผิวของการเคลือบแนวตั้ง
(2) ปัจจัยที่มีผลต่อความหยาบ: ขนาดของอนุภาค ความแข็ง รูปร่างของอนุภาค ความแข็งของวัสดุของชิ้นงานเอง แรงดันและความเสถียรของอากาศอัด ระยะห่างและมุมระหว่างหัวฉีดและพื้นผิวของชิ้นงาน
(3) ปัญหาหลายประการที่เกี่ยวข้องกับความหยาบของพื้นผิว: เวลาในการทำความสะอาดและขนาดความหยาบของพื้นผิวแทบไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับมุมระหว่างหัวฉีดและพื้นผิวที่จะส่งผลต่อความหยาบของพื้นผิว แต่การเปลี่ยนแปลงระหว่าง 45o~90o นั้นไม่ชัดเจน การทำความสะอาดพื้นผิวด้วยอนุภาคขนาดใหญ่ของสารกัดกร่อนสามารถปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานได้ แต่จะทำให้ความหยาบของพื้นผิวสูงขึ้น การศึกษาวิจัยแสดงให้เห็นว่าสารกัดกร่อนที่มีขนาดอนุภาคมากกว่า 1.2 มม. ทำให้ค่าความหยาบสูง การทำความสะอาดพื้นผิวที่หยาบซ้ำด้วยสารกัดกร่อนเม็ดเล็กสามารถลดความหยาบของพื้นผิวให้เหลือค่าที่กำหนดได้